Met het graven van de Ommelanderwijk is in 1653 gestart vanaf het Ommelander kruiswerk of Meedener hoofddiep, later Zuidwending genoemd. Dus vanaf het punt waar vroeger het sluisje zat. De doorsnee naar het Pekelderdiep kwam pas in 1819 gereed. In de tussenliggende jaren kreeg langs de Ommelanderwijk het dorp Ommelanderwijk zijn contouren.

Vroeger hingen aan de wanden op de lagere school veelal platen met afbeeldingen van het dagelijkse leven of kenmerkende voorstellingen. Hierboven zien we "Een gezicht in Ommelanderwijk", een typisch veenkoloniaal lintdorp.  Rechts zien we de Giezensbrug.

We starten met onze wandeling door het dorp op het punt waar de Molenstreek over gaat in de Ommelanderwijk. Links op de foto van rond 1910 zien we de Strostoffabriek Phoenix met geheel links een grote stroberg, die klaarligt om in de fabriek te worden verwerkt. De fabriek fabriceerde strostof en strocellulose voor de papierindustrie. De oprichting van de fabriek was in 1891 en in 1964 werd besloten de fabriek te sluiten.

Op de voorgrond rechts zien we de bocht in de Ommelanderwijk waar de wijk via het Noorderkwartier naar Zuidwending gaat.

Nogmaals de Strostoffabriek Phoenix maar dan op een foto van latere datum (plm. 1925)

Het Noorderkwartier richting Zuidwending met op de voorgrond de draaibrug van Giezen uit 1906. Hiervoor zat er een klapbrug.

Op de voorgrond zien we de "Grote Draaier" met daarachter het verlaat. Rechts zien we de kruidenierswinkel van fam. Bosker, later fam Hergen Brouwer. De zoon Marit Brouwer werd later de postkantoorbeheerder. Na de fam. Brouwer nam Bieze de winkel over. Na het vertrek van Bieze werd het pand een woonhuis. Links van de kruidenierswinkel zien we het voorhuis van een boerderij. Dit is afgebroken.

Ommelanderwijk bij het Verlaat richting Veendam.In de verte zien we de pijp van strostoffabriek De Phoenix. Geheel rechts het pand van schoenmaker Hakkenberg en geheel links de ingang naar de zijwijk Numero Een.

Vanaf de Giezensbrug kijken we nu naar de sluis in de Ommelanderwijk. Over de klapbrug gaan we naar de Joodse begraafplaats via het wijkje Numero Een, nu de Sluisweg.

Dezelfde plek als hierboven maar nu op een foto van rond 1955. Rechts zien we het verlaatsghuis.

De wijk Numero Een in Ommelanderwijk.

Het is 1912 en er is feest op De Wieke. Er komt koninklijk bezoek in het dorp.

Deze boog stond ter hoogte van, waar nog niet zo lang geleden, de Bondsspaabank was gevestigd.

1968 - De Wieke nabij de oude Giezenbrug is gedempt.

De situatie nabij de voormalige Giezensbrug en het sluisje rond 1970. Nog niet zo lang geleden, maar toch is er nagenoeg niets meer herkenbaar.

Aan de noordzijde van de Wieke, ten westen van het voormalige kerkepad is een nieuwbouwwijkje ontstaan. Nagenoeg parallel aan de vroegere Kerkepad ligt nu de Jurjen Vegterweg.

Jurjen Vegter heeft in 1950 een schenking gedaan aan de nabij gelegen NH-kerk, waarmee de wanden aan de westkant (naast en boven de eenvoudige houten preekstoel met klankbord) zijn voorzien van gekleurde glas-in-lood vensters. 

We gaan de Wieke verder op en komen ter hoogte van Lutjeboer BV. 

Aan de overzijde van de straat vonden we in de jaren 70 dit straatbeeld. Ook hier is er veel aan de panden gewijzigd.

Een opname van rond 1930-1935. Aan de rechterzijde is nog een deel te zien van de aardappelmeelfabriek van A. van Linge Ezn. De boerderij achter het paard met wagen is afgebroken en daaris nu de Jurjen Vegterweg. Links over het bruggetje zien we dehoutfabriek van Van der Woude.

De route gaat richting Nieuwe Pekela voorbij de doorbraak naar de N366 (Tonckelweg). We draaien ons om en kijken terug naar Veendam. Op dit punt bij Ommelanderwijk 100 is het momenteel (2012) nog wel herkenbaar.

Hier de boerderij van de familie Nieboer, Ommelanderwijk 100, van de foto hierboven op een pentekening.



Teruglopende komende we aan het Kerkpad, een oude verbinding tussen Ommelanderwijk en Zuidwending. Aan het Kerkpad staat de Hervormde Kerk van Omelanderwijk/Zuidwending.
 
"In het begin van de 19e eeuw gingen de bewoners van de tweelingdorpen Ommelanderwijk en Zuidwending veelal ter kerke in Veendam. Dat was een behoorlijke afstand, die gedeeltelijk over onverharde wegen afgelegd moest worden. De meeste deden dat te voet, hetgeen vooral in de herfst en de winter niet bepaald aangenaam was. Daarom werd besloten een eigen gemeente te stichten en zelf een kerk te bouwen. Deze werd gesitueerd aan de weg, die de beide dorpen verbond: het Kerkpad. Tegenwoordig is het Kerkpad onderbroken door de provinciale weg S10. Op 19 november 1845 werd het gebouw geopend en in het jaar daarop kon de eerste predikant bevestigd worden.In het begin van de 19e eeuw gingen de bewoners van de tweelingdorpen Ommelanderwijk en Zuidwending veelal ter kerke in Veendam. Dat was een behoorlijke afstand, die gedeeltelijk over onverharde wegen afgelegd moest worden. De meeste deden dat te voet, hetgeen vooral in de herfst en de winter niet bepaald aangenaam was. Daarom werd besloten een eigen gemeente te stichten en zelf een kerk te bouwen. Deze werd gesitueerd aan de weg, die de beide dorpen verbond: het Kerkpad. Tegenwoordig is het Kerkpad onderbroken door de provinciale weg S10. Op 19 november 1845 werd het gebouw geopend en in het jaar daarop kon de eerste predikant bevestigd worden." (Bron: http://www.hervormdegemeente-ommelanderwijk-zuidwending.nl)
Kerk met pastorie op een foto van zo rond de jaren 1960.
Het Kerkepad naar Zuidwending.
 
Verder naar